καταπελτικός

καταπελτικός και καταπαλτικός, -ή, -όν (Α) [καταπέλτης]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον καταπέλτη («καταπελτικὰ ὄργανα καὶ βέλη», Πολύβ.)

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) το καταπελτικά ή καταπαλτικά

οι καταπέλτες

3. το ουδ. εν. ως ουσ. τὸ καταπελτικόν ή καταπαλτικόν

το αρχαίο «πυροβολικό», δηλ. οι συστοιχίες καταπελτών που έβαλλαν πυροφόρα βέλη (Διόδ.).